Elif, 28 yaşında, mimarlık okuduktan sonra uzun yıllar şehir merkezinde, büyük bir ofiste çalışmış bir kadındı. İstanbul’un temposu, onun gibi götten sessizlikten beslenen bir insan için zamanla ağır gelmeye başlamıştı. Sabah trafiği, öğle arası kalabalıkları, hiç bitmeyen telefonlar… Hepsi içten içe onu tüketmişti.
Bir gün, öğle arasında Taksim’deki ofisinden dışarı çıkıp bir banka oturdu. Karşıdan gelen uğultu, araç sesleri ve insanların aceleci halleri ona yabancıymış gibi hissettirdi. O anda karar verdi. Şehrin merkezinden uzak, ama doğasına yakın bir yer bulmalıydı. İşine uzaktan devam edebilirdi. İnterneti olan, huzurlu bir ev yeterliydi. Araştırmaya başladı. Bir hafta sonra, Beykoz escort tepelerinde eski taş bir evi buldu.
Ev biraz bakımsızdı ama manzarası mükemmeldi. Ormanla çevriliydi ve Boğaz’ı uzaktan gören bir terası vardı. Elif birkaç ay içinde evi kendi zevkine seks göre onardı. Duvarlara kitap rafları yaptı, atölye köşesi kurdu, terasına sarkıt lambalar astı. Geceleri mum yakarak çayını yudumluyor, uzak şehir ışıklarını izliyordu. Hayat ilk kez bu kadar sessiz ama anlamlıydı.
Beykoz’un mahalle kültürüne kısa sürede alıştı. Her sabah fırından taze ekmek alıyor, komşusu Müzeyyen teyze ile kapı önü sohbetleri yapıyordu. Sahilde yürüyüşe çıkıyor, bazen Paşabahçe’de eski çay bahçelerinde kitap okuyordu. Herkes birbirini tanıyor, selam vermeyi ihmal etmiyordu.
Bir gün Elif, Beykoz escort Kundura’nın yanındaki atölyelerden birinde seramik yapan bir grupla tanıştı. Onların davetiyle seramiğe başladı. Elleri çamura bulandıkça içindeki gerginlikler dağılıyor, kendini çocuk gibi mutlu hissediyordu. Zamanla yaptığı işler beğeni kazandı, hatta küçük bir sergi açtı.
Eskiden işten eve yorgun argın dönen Elif, şimdi günlerini dolu dolu ama huzurla yaşıyordu. Şehir merkezindeki koşuşturma artık uzak bir hatıraydı.
Bir yanıt yazın